Imprezowa tunika

Przynajmniej z nazwy jest imprezowa, bo akurat moja jest raczej stonowana i bardziej przyda mi się na różne spotkania niż na imprezy. Wykrój pobrałam ze strony Papavero.
Tunika, a właściwie sukienka zachwyciła mnie jak tylko zobaczyłam jej zdjęcie. To jest to co tygryski lubią bardzo i to bardzo.
Wyszukałam w moim składzie materiałów granatowa dresówkę, a może to punto? Nie wiem, kupiłam ją dawno temu na rynku i o nazwę nie pytałam, i w jeden dzień uporałam się z szyciem.
W każdym razie materiał świetnie się na tę kieckę nadawał, bo w wykroju nie jest przewidziany zamek, wiec tkanina musiała lekko się rozciągać, chociaż może powinnam zaryzykować i uszyć następną z mniej rozciągliwego materiału z zamkiem na boku (z tylu nie da się wszyć, bo przeszkadza kołnierz), materiał jest na tyle sztywny, ze kołnierz ładnie się układa i smętnie nie oklapuje.
A naprawdę mam chęć na kolejną, bo tę nosiłabym na okrągło.
Model jest szybki i bezproblemowy w uszyciu, chociaż wszycie klinów na dole rękawków, może nastręczyć pewnych kłopotów.
A teraz mała sesja jak do prawdziwego magazynu mody ;) Plaża, morze, a właściwie ocean i ja ;) Takie moje szczęście, że mam teściową mieszkającą trochę ponad godzinę drogi od oceanu i niecałe 200 km od Hiszpanii, a że Święta spędziliśmy u niej, więc korzystając z pogody wybraliśmy się do San Sebastian.

Za mną w tle Sancho Pansa i Don Kichot

Mimo, ze było prawie 20 stopni, to wiał lodowaty wiatr. W Polsce mieliście Ksawerego, my Dirk'a, który tez nam nieźle podmuchał. Tego dnia mieliśmy dzień względnego spokoju, stąd nasza wycieczka.

Pozdrawiam serdecznie
Kamila